ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα ο πρωταγωνιστής του Θεάτρου ΒΕΝΤΟΓΚΟΝ της πόλης ΖΕΛΕΝΟΓΚΡΑΝΤ Αλεξέι Γερμακόφ διαβάζει από τη Ρωσία για τo AVANTGARDE το ποίημα του Έλληνα ηθοποιού Γεράσιμου Μιχελή Εκεχειρία – Μετακίνηση 6!, γραμμένο στα επαναλαμβανόμενα λοκντάουν… Μια συμπαράσταση από τους μεγάλους Ρώσους ηθοποιούς που έχουν την τύχη και την ευτυχία να συνεχίζουν να ασκούν το επάγγελμά τους στα ζωντανά θέατρα, με ζωντανούς θεατές…
Εκεχειρία – Μετακίνηση 6!
Σαν σκύλος άφαγος, πόσες μέρες …
που με κοιμίζει η παγωνιά
και που σιχάθηκα τις γάτες.
Νιαρ, νιαρ , διάολε! Νιαρ!…
Τώρα, τις νύχτες, τριγυρνώ με αυταπάτες.
Αγωνιώ , γυρεύω φαγητό, κατουρώ στους φράχτες .
Αφουγκράζομαι ήχους γνώριμους
οσφραίνομαι τα χνώτα από παρέες. Να τες!
Γύρω απ΄το τραπέζι ,τρώνε και γελάνε, όλο καμάρι.
Στον ουρανό, μονάχο το φεγγάρι .
Παράθυρο κλειστό .
Από τις γρίλιες όμως, ξεγλιστρά αδύναμο το φως .
Νιώθω κάπου αγκαλιές, ακούω γάργαρες φωνές.
Πέρα – δώθε, σουλατσάρει μια κυρία.
Φιλήματα αλλού, τσουγκρίσματα , ευχές .
Πω , πω… , τι φασαρία!
Στον ύπνο μου γυρνώ, γυρεύω ησυχία!
Ακούτε;
Μην με ξυπνάτε! Μην με πονάτε!
Τραβάτε από δω! Φευγάτε!
Έως ότου , υπογράψω εκεχειρία !
Το ποίημα «Εκεχειρία – Μετακίνηση 6!,» του Γεράσιμου Μιχελή ακούγεται στα ρωσικά σε μετάφραση της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια.