Σαν θέλει ο σκηνοθέτης κι οι ηθοποιοί…

Όπως έλεγε και ο ADOLF SHAPIRO, το θέατρο μπορεί να παίζεται παντού. Εννοείται, το καλό θέατρο. Την Παρασκευή της 21 Ιουνίου, ένα τέτοιο θέατρο παίχτηκε στο ημιυπόγειο μιας πολυκατοικίας της οδού Ερατούς στο Χολαργό: με ελάχιστα σκηνικά, χωρίς τα απαραίτητα φώτα, χωρίς ουσιαστικά τη σκηνή, που χωρίζει το κοινό από τους συντελεστές, και το βασικό – με ερασιτέχνες ηθοποιούς, εννέα εκρηκτικές γυναίκες, που έκαναν τους θεατές να κλάψουν από τα γέλια.

Η Ομάδα, που σκηνοθετεί ο Χρήστος Κωτσόπουλος, έπαιξε την αγαπημένη σε όλο τον κόσμο κωμωδία καταστάσεων του Ζωρζ Φεϋντώ «Ράφτης Κυριών», γραμμένη το 1887 σε κείνο το Παρίσι, που όλοι αγαπήσαμε για το μπρίο και την αλαφράδα του, το Παρίσι της μποέμ.  Οι ηθοποιοί του Χρήστου Κωτσόπουλου μας μετέφεραν με απόλυτο επαγγελματισμό και μαεστρία σε εκείνη την εποχή, και ποσώς μας ενδιέφερε, πως όλους τους αντρικούς ρόλους έπαιζαν γυναίκες: ντυμένες με αντρικά ρούχα ήταν απολύτως πειστικές και απολαυστικές ως ισχυρό φύλο, και μάλιστα πολύ περισσότερο από κάποιους άνδρες-ηθοποιούς, που κατά καιρούς ερμήνευαν αυτούς τους ρόλους – και στην Ελλάδα, και στη Ρωσία, όπου έτυχε κάποτε να παρακολουθήσουμε την παράσταση. Δεν ήταν υπερβολικές, δεν ήταν ψεύτικες, και κάτι μας λέει, ότι αυτό συνέβαινε ακριβώς επειδή μάλλον γνωρίζουν και ψυχολογούν τους άνδρες καλύτερα και από τους ίδιους.

Ένας καναπές, ένα παραβάν αντί για πόρτα, ένας καλόγερος με ρούχα εκεί, που ο γιατρός – ψέμα στο ψέμα  – μεταμορφώνεται σε ράφτη, είναι όλο το σκηνικό. Αλλά το Παρίσι είναι εκεί, πίσω από τα παράθυρα του ημιυπόγειου της οδού Ερατούς, και ο πλακατζής υπηρέτης Ετιέν, μετεμψύχωση του Φιγκαρό, ο Ωμπέν,  που κερατώνει και κερατώνεται ταυτόχρονα, η ναζιάρα Σουζάν, όλοι τους είναι αναμφίβολα παιδιά της Μπελ Επόκ.

Ο Χρήστος Κωτσόπουλος έχει προσαρμόσει το έργο, ώστε να βγει παράσταση μιας ώρας, έγινε όμως ένα ολοκληρωμένο έργο, άψογα σκηνοθετημένο και παιγμένο, κάτι που απέδειξε, ότι το καλό θέατρο μπορεί να φυτρώσει και ευδοκιμήσει παντού.

Ακόμα και στο υπόγειο μιας πολυκατοικίας.

Σκηνοθεσία και διδασκαλία: Χρήστος Κωτσόπουλος

Παίζουν:

Μαρίνα Κατσαρού – Ετιέν

Γιάννα Ματιάτου – Υβόν

Εβελίν Σωτηρούδα/ Έλενα Περβενά – Μουλινό

Αλεξάνδρα Μιχαλοπούλου – Μπασινέ

Κάτια Σταματιάδου – Κυρία Αιγκρεβίλ

Λίνα Σπυράκη/Ελένη Βερναρδάκη – Σουζάν

Ρουμπίνη Ζαφειροπούλου – Ωμπέν