ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα η ηθοποιός Μαίρη Ξένου διαβάζει για τo AVANTGARDE ένα από τα πρώιμα ποιήματα της Ρωσίδας ποιήτριας Άννα Αχμάτοβα (1889-1966) Δεν πίνουμε από το ίδιο το ποτήρι, γραμμένο το φθινόπωρο του 1913 και αφιερωμένο στον φίλο της, ποιητή-ακμεϊστή, μεταφραστή της Θείας Κωμωδίας του Δάντη και εκδότη Μιχαήλ Λοζίνσκι (1886-1955). Η φιλία τους κράτησε μέχρι το θάνατο του Λοζίνσκι, και στη κηδεία του η Αχμάτοβα θα πει, ότι για τη ρωσική λογοτεχνία του 20ου αιώνα ο Λοζίνσκι ήταν ο, τι και ο Βασίλι Ζουκόφσκι, μεταφραστής του Ομήρου, για τον 19ο αιώνα. Το 1913 και η δύο είχαν πλέον οικογένιες, έχουν γνωριστεί δύο χρόνια πριν και συχνά αφιέρωναν ο ένας στον άλλον ποιήματα. Καμιά άλλη σχέση εκτός φιλικής δεν προέκυψε, από τον ίδιο ποτήρι δεν έπιναν: όπως ξέρουμε, αυτό είναι δείγμα του κάτι παραπάνω από μια απλή οικειότητα, έτσι μαθαίνουν τα μυστικά τους οι ερωτευμένοι…
Δεν πίνουμε από το ίδιο το ποτήρι
Ούτε νερό, ούτε γλυκό κρασί
Με άλλη θα σταθείς στο παραθύρι
Και το πρωί δε με φιλάς εσύ.
Φεγγάρι είμαι εγώ, εσύ – ο ήλιος,
Αρχή και τέλος της αγάπης ίδιας…
Το ποίημα «Δεν πίνουμε από το ίδιο το ποτήρι» της Άννα Αχμάτοβα ακούγεται στα ελληνικά σε μετάφραση της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια.