γράφει η Τατιάνα Νικίτινα
Το 1994 στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας στο Διεθνές Συνέδριο ογκολόγων, επιστήμονες από όλο τον κόσμο κατέληξαν στο συμπέρασμα, πως η εφαρμογή παραδοσιακών μεθόδων θεραπείας καρκίνου δεν κατάφερε να φέρει προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Αυτό όμως που προκάλεσε αίσθηση, ήταν η ομιλία του σοβιετικού, Ρώσου επιστήμονα Βασίλι Γούντοφ, πρώην μηχανικού, που αφιέρωσε τη ζωή του στη ιατρική και μίλησε για μια νέα μέθοδο θεραπείας καρκίνου, την οποία ονόμασε “σιδηρομαγνητική υπερθερμία”.
Είναι γνωστό πως τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται όταν εκτεθούν για 120 λεπτά σε θερμοκρασία 43,5°С. Ωστόσο οι πρωτεϊνες του αίματος διασπώνται σε θερμοκρασια 45°С, γεγονός που οδηγεί στον θάνατο του ασθενη. Έτσι, κρίσιμο είναι να επιτευχθεί η ζητούμενη θερμοκρασία, οριακά ανεκτή από τον ανθρώπινο οργανισμό, μόλις 1,5°С χαμηλότερη από την μοιραία.
Ο Βασίλι Γκούντοφ ισχυρίστηκε, ότι αυτό επιτυγχάνεται με την εφαρμογή αγώγιμου πεδίου του σιδηρομαγνήτη ,ο οποίος θερμαίνεται μέχρι την απαιτούμενη θερμοκρασία με ηλεκτρομαγνητικό πεδίο συχνότητας 13,56 Mhz. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό καθώς ολα τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται. Αυτή η μέθοδος δοκιμάστηκε σε ασθενείς σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο στάδιο καρκινικής νόσου και οδήγησε σε πλήρη ίαση χωρις παραμικρή μελλοντική επιπλοκή.
Βεβαίως, αυτή η μέθοδος δεν θεωρήθηκε πανάκεια, αλλά αναμφισβήτητα διήυρυνε την επικρατούσα αντίληψη για την θεραπεία της “πανώλης” της σύγχρονης εποχής. Η επαναστατική μέθοδος της σιδηρομαγνητικής υπερθερμίας, χωρίς υπερβολή, είναι μια από τις σπουδαιότερες ανακάλυψεις της Ιατρικής του 20ου αιώνα.
Αξίζει να αναφερθεί επίσης, ότι ο Γούντοφ ήταν εκείνος, που ακόμα στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 κατασκεύασε συσκευή συγκόλλησης αγγείων, νεύρων, βρόγχων και ζωντανών ιστών. Η ανακάλυψη αυτή, που συγκαταλέγεται στις 20 κορυφαίες παγκοσμίως, του εξασφάλισε ολική αναγνώριση.