Στις 27 Αυγούστου του 1919 η κυβέρνηση της Σοβιετικής Ρωσίας εθνικοποίησε με ειδικό Διάταγμα τον κινηματόγραφο στη χώρα, μια τέχνη ακριβή και αριστοκρατική, αλλά εντελώς απαραίτητη για την Επανάσταση, που σκόπευε να την χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς της και πρωτίστως – για την προπαγάνδα. Οι ιδιοκτήτες των κινηματογραφικών εταιρειών δεν είχαν τους ίδιους στόχους, οι περισσότεροι από αυτούς εγκατέλειψαν τη χώρα, παίρνοντας μαζί το υλικό και τον εξοπλισμό. Αλλά με ό, τι απέμεινε, η νεαρή Ρωσία έφτιαξε μια νέα κινηματογραφική τέχνη, αριστουργήματα της οποίας είναι το καμάρι του παγκοσμίου κινηματογράφου. Από το 1979 και για μια δεκαετία και κάτι, η 27η Αυγούστου εορταζόταν ως Ημέρα του Σοβιετικού κινηματογράφου, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ – ως Ημέρα Ρωσικού κινηματογράφου.
