Η Ελβετία έχει την τιμή να φιλοξενεί δυο πρώην συζύγους της δόλιας Χριστίνας Ωνάση – τον Γάλλο Τιερί Ρουσέλ, πατέρα της επίσης δόλιας Αθηνάς, και τον Ρώσο Σεργκέι Καουζόφ, με τον οποίο η Χριστίνα για 18 ολόκληρους μήνες είχε την τύχη να ζει σε ένα μοσχοβίτικο δυαράκι.
Ο Σεργκέι Καουζόφ, αναφερόμενος στη γαμήλια τελετή του με την πιο πλούσια νύφη του κόσμου, θυμόταν, ότι «ήταν πολύ βαμμένη, για να κρύψει κάτω από το στρώμα των ακριβών καλλυντικών τα ίχνη του σπαρακτικού κλάματος».
Γιατί έκλαιγε η Χριστίνα Ωνάση; Από χαρά ή από απελπισία;
Τη στιγμή της γνωριμίας τους η Χριστίνα ήταν ορφανή. Μέσα σε δυο δύσκολα χρόνια, 1973-197,5 έχασε όλη την οικογένειά της – τον αδερφό, τον πατέρα, την μητέρα. Ποιος θα μπορούσε να την εμποδίσει να πάει να παντρευτεί στη σοβιετική Ρωσία; Πιθανόν, η Χριστίνα δεν επέλεξε τυχαία τον άσημο και μέτριας εμφάνισης Καουζοφ: είναι πολύ επικίνδυνο για μια άσχημη γυναίκα να έχει δίπλα της έναν ωραίο άνδρα. Με τον Καουζόφ η Χριστίνα γνωρίστηκε δια τηλεφώνου, όταν συζητούσε με τη Μόσχα για την μεταφορά του πετρελαίου με τα δεξαμενόπλοιά της. Η συμφωνία ήταν τόσο συμφέρουσα, ο Ρώσος συνομιλητής της μιλούσε τόσο καλά ελληνικά και είχε μια τόσο τρυφερή και ευχάριστη φωνή, ώστε η ευάλωτη Χριστίνα γοητεύτηκε στ’ αλήθεια. Ακολούθησε μια σειρά από προσωπικές συναντήσεις, ώσπου εξεράγη η βόμβα μεγατόνων: η κληρονόμος του Έλληνα δισεκατομμυριούχου Αριστοτέλη Ωνάση παντρεύεται έναν απλό Ρώσο υπάλληλο. Αυτά συνέβησαν στην εποχή του Μπρέζνεφ, το 1978, και ο σοβιετικός Τύπος αντέδρασε στην είδηση με εκκωφαντική σιωπή. Αλλά ο δυτικός Τύπος άρχισε να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: «Το Κρεμλίνο θέλει να αρπάξει τα εκατομμύρια του Ωνάση!» (Το Κρεμλίνο όντως δεν έχασε από αυτό το γάμο: λέγεται, ότι η Χριστίνα πλήρωσε γενναιόδωρα για την ευτυχία να ζει στο μοσχοβίτικο διαμέρισμα, μεταβιβάζοντας στο λογαριασμό του ΚΚΣΕ 500 χιλιάδες δολάρια).
Κάποιες λεπτομέρειες της παραμονής της Χριστίνας Ωνάση στη Μόσχα έγιναν γνωστές 30 χρόνια μετά το γάμο της, τις εκμυστηρεύτηκε ο Φέλιξ Ντουναγιέφσκι, γνωστός φωτογράφος, τον οποίο το Πρακτορείο Ειδήσεων της ΕΣΣΔ έστειλε να φωτογραφίζει ανεπίσημα το διάσημο ζευγάρι. Αφηγήθηκε, ότι η Χριστίνα έμενε σε ξεχωριστή πτέρυγα του ξενοδοχείου «Ιντουρίστ», και την φύλαγαν Έλληνες σωματοφύλακες. Μόλις ο ανταποκριτής με τις φωτογραφικές του μηχανές έγινε αντιληπτός από αυτούς, τον έβρισαν στα ελληνικά και τον πέταξαν στο κλιμακοστάσιο.
Η αποστολή του Ντουναγιέφσκι ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Η Χριστίνα εγκατέλειπε το δωμάτιό της μόνο και μόνο για να μπει με τον άνδρα της σε ένα μαύρο Volga και να πάει στο δυαράκι, όπου ζούσε η πεθερά της. Να πως περιέγραψε ο Ντουναγιέφσκι το ζευγάρι πολλά χρόνια αργότερα στη συνέντευξή του σε έναν Ρώσο δημοσιογράφο:
«Δε θα την έλεγα όμορφη. Αρκετά ψηλή, αδύνατη, με μικρό υπανάπτυκτο στήθος και κοντό μαλλί. Την προσοχή τραβούσαν τα ασυνήθιστα μεγάλα σκούρα της μάτια. Καμιά φορά φοβισμένα, άλλες – σαν του μικρού παιδιού, ντροπαλά…. Δεν ήταν ωραίο ζευγάρι. Ο 35χρονος Σεργκέι ήταν λίγο πιο κοντός απ’ αυτήν, με φαλάκρα. Το αριστερό του μάτι ήταν ή γκαβό ή γυάλινο, γι’ αυτό τον αποκαλούσαν «μονόφθαλμος κομμουνιστής». Μιλούσε άπταιστα μερικές ξένες γλώσσες, διάβαζε πολύ, ήταν μορφωμένος. Ήταν όμως και λίγο απότομος».
Ίσως γι’ αυτο το «λίγο» και δραπέτευσε η Χριστίνα από τη Μόσχα και όχι λόγω της δύσκολης ζωής στη Σοβιετική Ένωση. Όποιος από τους ξένους έχει επισκεφτεί τη Μόσχα στα τέλη της δεκαετίας του΄70, γνωρίζει καλά, ότι η ζωή πρωτεύουσα της ΕΣΣΔ μπορούσε να είναι πραγματικά χαρισάμενη… Απλά η μοίρα έβαζε την Χριστίνα Ωνάση να πληρώνει την «ευτυχία» της: πλήρωνε τον Καουζόφ, πλήρωνε μετά και τον Ρουσέλ.
Ο Καουζόφ, κάνοντας την πρόταση γάμου στην Χριστίνα (ή έγινε το αντίθετο;), πιθανόν να έχει ξεχάσει, ότι ήταν παντρεμένος και είχε και μια άρρωστη κόρη. Η Χριστίνα «κανόνισε» το διαζύγιο με δυο επιταγές: ένα στρογγυλό ποσό για την γυναίκα του μέλλοντα συζύγου της και μια σύνταξη για την κόρη τους έως την ενηλικίωσή της. Μετά παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της στην Αίθουσα Τελετών της Μόσχας, όπου οι ντόπιοι παντρεύονταν τους ξένους. Τη γαλήνη του ζευγαριού φύλαγαν τα κομψά αγόρια της ΚαΓκεΜπε, κυνηγώντας σαν τις μύγες τους επίμονους δυτικούς δημοσιογράφους.
«Η Χριστίνα φορούσε ανάλαφρο μεταξωτό φόρεμα και χαμηλοτάκουνες γόβες. Ο Σεργκέι ήταν με σκούρο κοστούμι με λεπτή ανοιχτόχρωμη ρίγα», περιέγραφε ο Ντουναγέφσκι.
Πρέπει να πούμε, ότι εκείνη την ημέρα ο Φέλιξ Ντουναγιέφσκι ήταν πολύ πιο τυχερός από τους δυτικούς του συναδέλφους: κανείς άλλος δεν κατάφερε να βγάλει ούτε μια φωτογραφία, επειδή οι μελλόνυμφοι έκρυβαν τα πρόσωπά τους με τα χέρια. Γι’ αυτό οι φωτογραφίες του μοσχοβίτικου γάμου της Χριστίνας δεν υπήρχαν πουθενά, παρά μόνο στα αρχεία του Πρακτορείου Ειδήσεων και στο προσωπικό αρχείο του Ντουναγιέφσκι.
(Αργότερα, το Πρακτορείο διέταξε τον Ντουναγιέφσκι να διακόψει την φωτογράφιση. Ένα αμερικάνικο περιοδικό πλήρωσε στο Πρακτορείο 12 χιλιάδες δολλάρια για το δικαίωμα να δημοσιεύσει πρώτο τις φωτογραφίες του Ντουναγιέφσκι στο περιοδικό «Spiegel». Ο Ντουναγιέφσκι πήρε τότε 400 ρούβλια… Και τα προσωπικά του αρχεία εντωμεταξύ έπαθαν «ένα ατύχημα»: το σπίτι του λεηλατήθηκε, και κλέφτες δεν πήραν τίποτα, παρά μονάχα τις φωτογραφίες της Χριστίνας και του Καουζόφ.
Λένε επίσης, ότι από την πλευρά της Χριστίνας δεν παρευρέθη κανείς στο γάμο της Μόσχας. Δεν είναι αλήθεια παρευρέθη ο Ρώσος δραματουργός και συγγραφέας Ιωσήφ Προυτ, που ήταν και ο μοναδικός μάρτυρας από την πλευρά της Ελληνίδας νύφης!
Για τη ζωή της Χριστίνας Ωνάση στη Μόσχα κυκλοφορούν διάφορες φήμες: ότι το ζευγάρι Καουζόφ ζούσε σ’ ένα δυαράκι, ότι ο Λεοντίντ Μπρέζνεφ παραχώρησε στην Ωνάση ένα τεράστιο πεντάρι στην πολυκατοικία, όπου ζούσαν οι οικογένειες των κυβερνητικών, ότι η Χριστίνα αγόρασε δυο ορόφους σε μια πολυκατοικία στο κέντρο της Μόσχας και ήταν έτοιμη να πληρώσει τις Αρχές της πόλης για να μεταφέρουν τη γραμμή του τραμ που βρισκόταν κάτω από τα παράθυρά της, επειδή την ενοχλούσε ο θόρυβος.
Όμως η Χριστίνα δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα από όλα αυτά: σε λίγο το ζευγάρι έφυγε στο εξωτερικό, κι αργότερα χώρισε. Ο Καουζόφ, εννοείται, δεν έμεινε παραπονεμένος: η Χριστίνα άνοιξε στο όνομά του ένα παχυλό λογαριασμό και του χάρισε δυο δεξαμενόπλοια. Ακόμα στα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης ο Καουζόφ μετακόμισε στο Λονδίνο και έως τα τέλη της δεκαετίας του ΄80, έως το θάνατο της Χριστίνας δηλαδή, εργαζόταν σε μια από τις θυγατρικές της εταιρείες.
Μετά το γάμο με την Χριστίνα, τον Καουζόφ διέγραψαν από το ΚΚΣΕ, αργότερα όμως, όταν εγκατέλειψε τη Μόσχα για να μείνει μόνιμα στο εξωτερικό, δεν του αφαιρέθηκε η σοβιετική υπηκοότητα, ούτε έχασε την περιουσία του, και του ανήκει ακόμα το διαμέρισμα, όπου πέρασε το μήνα του μέλιτος με την Χριστίνα Ωνάση.
Τα δυτικά ΜΜΕ ισχυρίζονταν, ότι ο Σεργκέι Καουζόφ ήταν πράκτορας της ΚαΓκεΜπε και ότι σαγήνεψε την Χριστίνα, ακολουθώντας το σχέδιο «Ολυμπία», που καταστρώθηκε με σκοπό να σφετεριστεί η ΕΣΣΔ την κληρονομιά του Έλληνα κροίσου.
Όμως ο Ολέγκ Καλούγκιν, στρατηγός της ΚαΓκεΜπε, που αυτοαμολήθηκε στην Αμερική, έβαλε τέρμα σ΄αυτές τις φήμες. Ο Καουζόφ δεν ήταν ποτέ άνθρωπος της ΚαΓκεΜπε,και τα έφτιαξαν με την Χριστίνα… στη Βραζιλία! Όταν οι φωτογραφίες τους εμφανίστηκαν στη Μόσχα, ο Γιούρι Αντρόποφ, αρχηγός τότε της Εθνικής Ασφάλειας, διέκοψε το ταξίδι εργασίας του Καουζόφ και σκόπευε να τον κλείσει στην φυλακή. Τον σταμάτησε ο Καλούγκιν, που είπε κάτι απλό και λογικό: «Αν κλείσουμε τον Καουζόφ στο κελί, θα ξεσπάσει διεθνές σκάνδαλο, ενώ αν παντρευτούν και η Χριστίνα γεννήσει γιο, τότε ο πολίτης της Σοβιετικής Ένωσης θα κληρονομήσει την αυτοκρατορία των Ωνάσηδων!»
Κληρονόμος της αυτοκρατορίας των Ωνάσηδων έγινε η κόρη του Γάλλου Ρουσέλ, η Αθηνά. Πιθανόν, δεν γνωρίζει και η ίδια, ότι έχει περιουσία και στη μακρινή Μόσχα, όπου έμεινε διαμέρισμα, που αγόρασε κάποτε η μητέρα της…
