Η Εβελίνα Αραπίδη διαβάζει Μιγιασάτ Μουσλίμοβα

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ

Σήμερα η ηθοποιός Εβελίνα Αραπίδη διαβάζει το ποίημα της Νταγκεστανής ποιήτριας (Ρωσία, Βόρειος Καύκασος, Δημοκρατία του Νταγκεστάν) Μιγιασάτ Μουσλίμοβα Δύσκολο να είσαι βουνίσιος, αφιερωμένο στην πατρίδα της, που εκτείνεται από την Κασπία θάλασσα έως τις βουνοκορυφές του Καυκάσου, στην «χώρα των ιπποτών», όπως λέει η ίδια.

Η Μιγιασάτ Μουσλίμοβα θα μιλήσει ζωντανά για το έργο της, την ποίηση και τη χώρα της στις 12 Οκτωβρίου, στις 19.00 στο Ρωσικό Επιστημονικό και Πολιτιστικό Κέντρο, Τζαβέλα 7 στο Χαλάνδρι, και στις 13 Οκτωβρίου, στις 19.30 στο ΑΕΤΟΠΟΥΛΕΙΟ Πολιτιστικό Κέντρο στο Χαλάνδρι, Φιλικής Εταιρείας, 11, στα πλαίσια του Φεστιβάλ «Πολύχρωμη Ρωσία. Δημοκρατία του Νταγκεστάν», που διοργανώνει το Κέντρο Πολιτισμού και Ανάπτυξης AVANTGARDE σε συνεργασία με την Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης Χασαβιούρτ (Νταγκεστάν), με την υποστήριξη του Ιδρύματος «Ρωσικός κόσμος» (Μόσχα, Ρωσία).

Δύσκολο να είσαι βουνήσιος

Το αίσθημα κινδύνου γεννιέται μαζί με τη ζωή,
όταν σου την χάρισαν ψηλά στα βουνά.
Ταυτόχρονα γεννιούνται τα αντανακλαστικά του θάρρους:
πρέπει να είσαι έτοιμος να δράσεις.
Τα παιδιά παίζουν στη στέγη του σπιτιού,
οι γκρεμοί φεύγουν κάτω από τα πόδια τους,
και το να περάσεις τα βουνά δεν σημαίνει, ότι τα έχεις κατακτήσει.

Το αίσθημα ανεξαρτησίας γεννιέται μαζί με τη ζωή,
όταν σου την χάρισαν ψηλά στα βουνά.
Τα μονοπάτια πάνω από τον γκρεμό επιλέγουν μονάχα έναν –
Ένα τροσύρμο δεν περνά εδώ.
Ταυτόχρονα γεννιέται το αίσθημα εγγύτητας:
Όλες οι συναντήσεις γίνονται στο χείλος του γκρεμού
ή εκεί, που ξεκινά η ανάβαση στην κορυφή,
και άνθρωπος είναι εκείνος, που σου απλώνει το χέρι.
Στενά σοκάκια στα χωριά
και η αυλή σου – στη στέγη του γείτονα,
λένε, ότι η εγγύτητα είναι φυσική,
όπως και ο κόσμος, που συναντάς στα μικράτα σου.

Η αίσθηση ομορφιάς γεννιέται μαζί με τη ζωή
αν σου τη χαρίζουν ψηλά στα βουνά:
τα χρώματα λάμπουν με πρωτόγονη καθαρότητα
το λευκό – πάνω στο ουράνιο και το πράσινο – πάνω στο γήινο.
Αυτό σε εμποδίζει να κατανοήσεις τους ημίτονους της αστικής ζωής,
αλλά βοηθάει να διατηρείς στη μνήμη την αλήθεια του ιδεώδους.
Ναι, υπάρχει ακόμα και η παρορμητικότητα,
που γεννιέται μαζί με τη ζωή.
Αν δεν τη δαμάσεις,
κάποιος προσβεβλημένος αστυφύλαξ θα θέλει να την εκπαιδεύσει,
από την άλλη, αν την καταστείλεις,
δε θα νιώσεις την ομορφιά της αθώας ευθύτητας.
Τα βουνά τόσο πυκνά αποίκησαν τον Καύκασο,
ώστε κανείς δεν έχει ίσιους δρόμους,
και πρέπει να σκέφτεσαι το κάθε σου βήμα, πριν το κάνεις,
και η διαδρομή σου – όλο στροφές, και πίσω τους δεν βλέπεις τίποτα.

Το ποίημα«Δύσκολο να είσαι βουνήσιος» της Μιγιασάτ Μουσλίμοβα ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια.