Σήμερα είναι δύσκολο να μετρήσουμε το μέγεθος του ταλέντου του: ήταν συνομήλικος της Αχμάτοβα και του Μάντελσταμ, του Γκουμιλιόφ και του Μαγιακόφσκι , έγραφε ποιήματα, έπαιζε σε βουβές ταινίες και επισκεπτόταν τα στέκια των ποιητών. Κι όμως… έμεινε στην ιστορία και στην μνήμη μιας ολόκληρης χώρας ως τραγουδοποιός, που έγραφε νοσταλγικά, όμορφα, διαπεραστικά τραγούδια. Πρόκειται για τον Αλεξάντρ Βερτίνσκι, που γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1889 στο Κίεβο. Έλεγαν, ότι τα τραγούδια του είχαν σχεδόν υπνωτική επίδραση στους ακροατές του (και συνεχίζουν να έχουν!), τους ταξίδευαν στις χώρες μακρινές, εξωτικές, συχνά ανύπαρκτες, αφυπνίζοντας αισθήματα και αισθησιασμό, που κρύβει μέσα ο καθένας. Το 1919 ο Βερτίνσκι εγκατέλειψε τη Ρωσία, ζούσε στην Ευρώπη και στην Αμερική, τραγουδούσε στη Σαγκάη για τους συμπατριώτες του, που έφυγαν από τη Ρωσία μετά την Επανάσταση. Το 1943 επέστρεψε στην πατρίδα μαζί με την οικογένειά του. Οι δυο κόρες του, Μαριάννα και Αναστασία, έγιναν σπουδαίοι ηθοποιοί, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα τους. Πέθανε ο Αλεξάντρ Βερτίνσκι 60 χρόνια πριν, το 1957 στο Λένινγκραντ.
Αλεξαντρ Βερτίνσκι Ο μωβ αββάς
