της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια
Το πρώτο της παιχνίδι η Εθνική της Σοβιετικής Ένωσης το έπαιξε με την Εθνική της… Τουρκίας στις 16 Νοεμβρίου του 1924, στη Μόσχα. Ήταν φιλικό παιχνίδι: το 1924 μόλις 20 χώρες του κόσμου είχαν αναγνωρίσει την Σοβιετική Ένωση και η έβδομη χώρα, που το έκανε το 1923 ήταν η Τουρκία. (Επί την ευκαιρία: η πρώτη που αναγνώρισε την ΕΣΣΔ ήταν η Λετονία και η Ελλάδα ήταν η δέκατη τρίτη).
Έτσι, στο σκεπασμένο με χιόνι γήπεδο της Μόσχας βγήκαν στην αρχή οι Τούρκοι ποδοσφαιριστές και μετά – οι «οικοδεσπότες». Αρχηγός της σοβιετικής ομάδας ήταν ο Μιχαήλ Μπουτούσοφ (1900-1963), 24-χρονος «αρχαιότερος» παίκτης του νεαρού ακόμα ρωσικού ποδοσφαίρου, που ξεκίνησε να παίζει στις ομάδες της Αγίας Πετρούπολης από τα 12 του χρόνια. Αλλά αλλιώς μεγάλωναν και ωρίμαζαν οι άνθρωποι στις αρχές του ΧΧ αιώνα…
Τον αγώνα, παρά το τσουχτερό κρύο, ήρθαν να παρακολουθήσουν 15.000 θεατές, και πάνω από τις κερκίδες κυμάτιζαν οι δυο κόκκινες σημαίες: η μια – τούρκικη, με την ημισέληνο και το αστέρι, η άλλη – με το σφυροδρέπανο, φρέσκια-φρέσκια, που έγινε επίσημη σημαία του κράτους μόλις τον Απρίλιο του 1924.
Για την Εθνική της ΕΣΣΔ συμμετείχαν οι παίκτες από τη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη και τον Χάρκοβο που έπαιζαν μαζί για πρώτη φορά, αλλά ήδη στο 25ο λεπτό του αγώνα ο Μιχαήλ Μπουτούσοφ έβαλε το πρώτο γκολ, που έγινε το πρώτο της Εθνικής της Σοβιετικής Ένωσης. (Αργότερα θα βάλει και το πρώτο γκολ της Εθνικής χόκεϊ…)
Ο αγώνας έληξε 3-0 υπέρ των Σοβιετικών, παρόλο, που οι Τούρκοι είχαν έναν από τους διάσημους Άγγλους προπονητές, παρόλο που οι 9 από τους 11 παίκτες της Εθνικής Τουρκίας μόλις επέστρεψαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι (1924) και πριν έρθει στη Μόσχα, η τούρκικη ομάδα κέρδισε την Εθνική Σουηδίας, χάλκινη στην Ολυμπιάδα του Παρισιού. Και παρόλο που ο διαιτητής του αγώνα ήταν …Τούρκος, που έτρεχε στο γήπεδο με φανελάκι και σορτσάκι, κάτω από το πυκνό χιόνι!
