Στις 27 Ιουλίου του 1889, στη Μόσχα, στην οικογένεια ηθοποιού, σκηνοθέτη και παραγωγού, Αλέξη Κάραλλη και της γυναίκας του Όλγας, γεννήθηκε η μελλοντική σταρ του ρωσικού μπαλέτου και του βουβού κινηματογράφου, Βέρα Κάραλλη. Κυκλοφορούσαν φήμες, ότι ήταν νόθα κόρη του Έλληνα Πρόξενου στη Μόσχα, ο οποίος ήταν παντρεμένος και γι’ αυτό έδωσε το τέκνο του στους άτεκνους φίλους του, το ζεύγος Κάραλλη. Όπως και να ήταν τα πράγματα, η οικογένεια την ανέτρεψε με όλα τα καλούδια, υλικά και πνευματικά. Αν τους βοήθησε ο Έλλην Πρόξενος, είναι μια άλλη ιστορία…
Η ωραία Ελληνίδα χόρευε στη σκηνή του Μπολσόι όλους τους μεγάλους ρόλους. Ιδιαίτερη επιτυχία είχε στο Θάνατο του Κύκνου, στη Λίμνη των Κύκνων, και οι ειδικοί ισχυρίζονταν, ότι «η διάσημη Άννα Πάβλοβα σε σύγκριση με την Κάραλλη ήταν απλά ένας χαριτωμένος γλάρος»!
Εκτός αυτού η Βέρα Κάραλλη εξελίχθηκε σε σούπερσταρ του βουβού κινηματογράφου, σε sex symbol της εποχής της: καθαρό αρχαιοελληνικό προφίλ, βαθύ βλέμμα των σκούρων ματιών, που φώτιζε το κατάλευκο δέρμα… Ερμηνεύοντας όμως τις μοιραίες καλλονές στην βουβή οθόνη, η Βέρα Κάραλλη στην πραγματική ζωή ήταν η ίδια θύμα των μοιραίων σχέσεων.
Ο πρώτος δυνατός της έρωτας ήταν ο μεγάλος Ρώσος τραγουδιστής όπερας Λεονίντ Σόμπινοφ, ένας από τους διασημότερους τενόρους στον κόσμο. Γι’ αυτόν η Βέρα Κάραλλη ήταν έτοιμη ν’ αφήσει τη σκηνή. Έμεινε έγκυος, αλλά ο Σόμπινοφ την ανάγκασε να ρίξει το παιδί, με το αποτέλεσμα να μην μπορέσει να μείνει έγκυος ξανά, κι εκείνος – να παντρευτεί σχεδόν αμέσως την κοινή τους φίλη.
Τη δεύτερη φορά η Βέρα παρά τρίχα να σταθεί τυχερή: με τον Μέγα Δούκα Ντμίτρι Πάβλοβιτς Ρομανόφ, γιο της δύστυχης Ελληνίδας Πριγκίπισσας Αλεξάνδρας, εγγονό του βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου Α΄ και της βασίλισσας Όλγας, πήγαιναν ολοταχώς για γάμο. Το αίσθημα ήταν αμοιβαίο, και πιθανόν, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Έλληνες υψηλοί συγγενείς του Δούκα να μην είχαν καμιά αντίρρηση…
Αλλά… Ο εγγονός των Ελλήνων βασιλέων έπαιξε το 1916 τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη δολοφονία του ευνοούμενου της ρωσικής τσαρικής οικογένειας, Γκριγκόρι Ρασπούτιν. Στο ανάκτορο των Γιουσούπωφ, στους φονιάδες, τον ερωτύλο Ρασπούτιν οδήγησε ένα γυναικείο γράμμα. Αυτό το γράμμα έγραψε η Βέρα Κάραλλη με προτροπή του Έλληνα πρίγκιπα… Όπως έλεγε η ίδια πολύ αργότερα, στο Παρίσι, έγραφε αυτό το γράμμα, φορώντας γάντια… Οι δολοφόνοι του Ρασπούτιν – ο εγγονός του Γεωργίου Α΄ και της Όλγας, και ο πρίγκιψ Φέλιξ Γιουσούποφ, έχουν συλληφθεί, η Βέρα Κάραλλη, μια και για τη συμμετοχή της υπήρχαν μόνο ενδείξεις και όχι αποδείξεις, βρέθηκε σε απομόνωση: δεν της έδιναν πλέον ρόλους ούτε στο θέατρο, ούτε στο κινηματόγραφο.
Με τον Έλληνα πρίγκιπα θα συναντηθεί ξανά στο Παρίσι, μετά την Επανάσταση, όπου βρέθηκαν και οι δυο ως μετανάστες. Αλλά οι σχέσεις τους δεν «ξανακόλλησαν»: μεταξύ τους στεκόταν η σκιά του Ρασπούτιν. Ο Μέγας Δούκας, ως Ντμίτρι Ρομανόφ πλέον, θα βρεθεί στην Αμερική, όπου θα παντρευτεί και θα γίνει έμπορος σαμπάνιας. Η Βέρα Κάραλλη θα καταλήξει στο Γεροκομείο στη Βιέννη, όπου θα την επισκέπτεται μόνο ένας άνθρωπος – η διάσημη Μάγια Πλισέτσκαγια.
Στις 4 Νοεμβρίου του 1971 η Βέρα Κάραλλη θα γράψει μια σύντομη επιστολή στον Σοβιετικό Προξενο στη Βιέννη, με την οποία θα ζητήσει να της δώσουν σοβιετικό διαβατήριο για να επιστρέψει στην πατρίδα:
Εγώ, η Βέρα Κάραλλη, ζητώ την άδεια να επιστρέψω στην πατρίδα… Εδώ νιώθω ξένη…»
Δυο εβδομάδες αργότερα η διάσημη κάποτε, αλλά δυστυχισμένη και μοναχική Βέρα Κάραλλη πέθανε.