ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα ο ηθοποιός Χρήστος Λάβνος διαβάζει το κλασικό ποίημα του Εθνικού Ρώσου ποιητή Αλεξάντρ Πούσκιν (1799-1837) Τη μαγική στιγμή θυμάμαι, αφιερωμένο, κατά παράδοση στην Άννα Κερν, την οποία ο Πούσκιν ερωτεύτηκε δυο φορές – όταν ήταν 19χρονη νεαρή γυναίκα κι αργότερα, όταν τη συνάντησε ξανά μετά από χρόνια. Την πρώτη φορά ερωτεύτηκε την ίδια, τη δεύτερη – τον ερωτά του γι’ αυτήν και για όλο το ωραίο φύλο – για την έμπνευση, με την οποία τροφοδοτούσε την ποίηση και την ψυχή του, για τον πόνο και την ηδονή, που του χάριζε η προσμονή και η ανυπομονησία του έρωτα.
Στην ερημιά και στην αγκούσα
φεύγαν οι μέρες μου γραμμή,
δίχως Θεό και δίχως Μούσα,
αγάπη, δάκρυα και ζωή.
Το ποίημά του ο Πούσκιν έγραψε μετά τη δεύτερη συνάντηση, το 1825, όταν ζούσε στην εξορία στο απομονωμένο του κτήμα, και η καρδιά και η ψυχή του είχαν την απόλυτη ανάγκη από ξύπνημα. Ίσως, αυτή την ανάγκη είχε και η Άννα Κερν, που στα 27 της χρόνια χώρισε από τον άνδρα της και στα 36 της ερωτεύτηκε έναν έφηβο 16 χρονών, έζησε μαζί του όλη την υπόλοιπη ζωή της, πάνω από 40 χρόνια, και πέθανε την ίδια χρονιά με τον αγαπημένο της, όταν εκείνη ήταν 79 ετών, κι εκείνος μόλις 59. Το 1840 ο Ρώσος συνθέτης Μιχαήλ Γκλίνκα, ερωτευμένος με την κόρη της Άννα Κερν, Αικατερίνη Κερν, της αφιέρωσε μια από τις ομορφότερες ρομάντζες – Τη μαγική στιγμή θυμάμαι…
Ήρθε το ξύπνημα: και αντάμα
Ήρθες και συ ξανά μι μιας
Σαν οπτασία και σα θάμμα
Ταλέντο γνήσιας ομορφιάς.
Το ποίημα «Τη μαγική θυμάμαι του Αλεξάντρ Πούσκιν ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά του Αλέξη Πάρνη.